Sadece yazmak istedim...

 Çok uzun bir aradan sonra yazmak için geldim. Sadece içimi paylaşmak...Birileri okusun veya okumasın derdi, sorusu olmadan. 

Geçen bu sürede büyüdüm, değiştim, olgunlaştım yeri geldi küçüldüm, değişmek istemediğim zamanlarda bile evrildiğimi farkettim. Bu bahsettiklerim tamamen benim dışımda gelişen olayların getirileriydi. Şimdi ise, bile isteye değişime giriyorum buna niyet ederek yaşıyorum bir süredir.

Bir ilişkiden çıkmış olmak, hayalkırıklıkları, işinden keyif almamak, değersizlik hissi, teşekkürsüzlük vs vs vs... Tüm bunlar ve üstüne herkes gibi pandemide 4 duvar arasında kendi benliğinle ve iç sesinle daha fazla haşır neşir olmak mutsuz olmama sebep oldu. Ya da aslında uzun zamandır var olan bir hissi bu dönem, daha fazla halı altına süpürmemem gerektiğini bana söyledi.

Bedenime gösterdiğim özeni artık duygularıma, hakiki "ben"e göstermem gerekiyordu. Başladım, buna çabalıyorum. İçimi tedavi etmeye çalışıyorum. Soyut tedaviler deniyorum.

"Bu hayat benim ve geriye ne kadar ömrüm kaldı bilmiyorum. Ben bu gemiden mutlu ineceğim." Çağan Irmak filminde vardı bu söz (tamamını yazmadım tabii bu kısım daha özet ben için :) ) Neyi vurguladığını altında yatan fikri daha net anlıyorum şimdi. Mutlu olmak, huzurlu hissetmek, farkındalığı yüzeysel yaşamamak, sevmek-sevilmek, kendimle barışmak-kendimi sevmek istiyorum. Kendime karşı acımasız, sert eleştiriler yapmak istemiyorum.

Arkadaşıma, aileme veya sevgilime yaptığım sevgi sözcüklerini artık herkesten önce aynadaki kişiye söylüyorum. Önceliğim olması gerekeni geç farkettim ama farkettim önemli olan da bu.

Olay-kişi farketmeksizin olumsuz düşünmemeye, yargılamamaya, "hayır" demeye, dozunu ayarlayarak sakince eleştirmeye ve bunlar gibi bana iyi geleceğini düşündüğüm şeyleri uygulamaya çalışıyorum.(Ça-lı-şı-yo-rum ahahahh çünkü çok zor. Arada fire veriyorum tabii.)

Tüm yaralarımı sarmaya çalışırken, önümdeki yeni ben için de planlar yaptım elbet. Ne kadar tutacak bilmiyorum. Garantisi olmadığını biliyorum. Mutluluk oyunu oynamıyorum. Tek bildiğim bunların hepsi benim için "VAR" - "VAROLUYOR". 

Aşık oluyorum-ediyorum, mutlu oluyorum-ediyorum, huzur hissediyorum-veriyorum, çok gülüyorum-güldürüyorum, yardım ediyorum-alıyorum, başarılı oluyorum. Sevdiğim insanlara sevgimi hep söylüyorum.

Boyumdan büyük olmaya başlayan kaygılarımı, haddinden fazla kafaya taktığım şeyleri, ifade etmeye korktuğum ya da edemediğim duygularımı, kendime koyduğum yasakları-engellerimi, kavgalarımı bırakıyorum. Tüm bunlardan sıyrılıyorum.

Bunlar için çalışacağım 2021'de ve sonrasında. Çünkü bu hayatı 1 kere yaşayacağım. Bir üst seviyesi olmayacak. Dış etkenler haricinde çoğu bizim elimizde. Neden başkalarının şekil vermesine bırakalım ki bunu. Kendim için en iyisini, en güzelini gücüm yettiğince yaptıktan sonra...