No! No! No! Bu Sefer Farklı

Her şey için...Kendinde başa sarmamak için...Duygularının körelmemesi için...Güvensizliğe düşmemek için...Heyecanının yok olmaması için...

Düşünmekten yoruldum. Tamam, hepsini bu şekilde kabul ediyorum. Ama bir yerde olduğun gibi de kabul görmek istiyorsun. Unutmak üzere olduğun, üstünden zaman geçmiş hislerin canlanması adına bir şeyler yaşıyorsun. İzin veriyorsun alanlarının genişlemesi için bu seferde ikilemlere boğuluyorsun.

Hayatındaki tüm olaylar için taktik olmadan düz yaşamak? Çok mu zor be! Yani neden yapıyoruz? Yapamıyoruz? İçimizden geldiği gibi kendimizi akışa bırak(a)mıyoruz?

İşin, sosyal hayatın, var olan ya da olmayan ilişkin...Tüm bunların çat diye olması, rayına oturması...

Evet, "emeksiz yemek olmuyor" farkındayım ama emek vermeye çalıştığın zaman da hevesini kursağında bırakmayacak, "Yok artık! Yine mi boşa kürek?" demediğim, bunu kafamdan saniye geçirmediğim olaylar yaşamak istiyorum. Çünkü karşımdaki insanlar bu şekilde yaklaşıyorum, net yaşıyorum. Ve elbette, çoğunlukla karşılığını görmüyorum. Hee, bundan vazgeçer miyim, yooo çünkü ben buyum, bununla rahatım. Alanıma girmesine izin verdiğim insanlar rahatımı bozarsa taktiğin de âlâsını yaparım. 😊

Bunlar henüz gelişime açık kısmım. Bu yüzden boş ama içimden geldiği şekilde yazmak istedim. Bir süre daha bunu gözlemleyeceğim.

Farklı olacağını, önceki benin düşündüklerini düşünmeyeceğini biliyorum. İyi hissediyorum ve bunun bozulmasını, yanılmayı zerre istemiyorum.

Geçmişteki Özge'nin tekrara girmesine izin verme Özge💀