Farkındaysan Kabul Et: Mutluluk

 "Mutluluk", herkes için farklı değil mi?

Farklı ama aslında kökeninde aynı, değil mi?

Şekli, tanımı, bizden aldığı veya bize sunduğu....Aklına gelebilecek her kelimesiyle farklı bambaşka bir karşılığı olan. Ama tüm bunların içinde sana-bana ortak tek bir noktası var ki, o da hissettirdiği duygu yoğunluğu.

Hayatımda var olan değerler, tek bir kaynaktan değil çok kaynaktan beslenmek, olumlu ve yapıcı ilişkiler kurmak, sana devamlı iyi hissettiren, geçici olmayan hobiler edinmek ve tüm bunun gibi duyguları pekiştirmek benim için daha geniş tanımı oldu. Yani, bu hissi, bu coşkuyu dış koşullar yaratmıyor ben seçimlerimle ve isteklerimle buna ulaşıyormuşum.

Kendimi son birkaç günde tekrar modu düşük ve kırgın hissediyordum ki, durdum. "Yapabilirsin. Devamlı yaptığın sana iyi gelen uğraşların ve insanlar var çevrende. Bunları yabana atamazsın. Hani her şey senin elindeydi." Ki öyle de oldu. :) Döndüm ve mutluluğu yakalamak için uğraşmadım önceki gibi. Var olandan keyif almaya devam ettim. Onlardan ve olanlardan mutlu olmaya.

Farkına var! Şu anına odaklan. Spor yapmaktan, uzanıp boş boş tavana bakmakta, yemek yapmaktan, telefonla uğraşmaktan, kitap okumaktan ya da türlü başka şeylerden keyif alıyorum. Çünkü o an her ne ile meşgulsem bunları severek de yapsam mecburiyetten de yapıyor olsam o an ben oradayım, o anı yaşıyorum. Buna bir yerden sonra mecbursun. Diğer türlü oflaya puflaya birşeyleri yapıyor olmak benim dışımda kimseye zarar vermez. Gereksiz baş ağrısına sebep olur. Peki ne gerek var?? :)

Kendi nefesinin tadını çıkar. Nefesinin dupduru, sen olan halini görmen yeter. Gevşe ve mutluluğu yakalamaya çabalama. Mutluluğu sen oluştur. Ne demiştim en başından... Ben önce beni seveceğim ki sonra çevremden sevgi görüyor olayım. Şu anda bunları yazıyor bile olmak beni mutlu ediyor.

asla bütünlük aramıyorum. Ararken kaybolmak yerine benden dökülenleri kabullenerek keyfini çıkarmayı tercih ediyorum. Of Dumbledore bunu çok iyi özetlemişti aslında zamanında. :) Kapanışı ona ithaf etmek istedim.